巴基斯坦的调味酱、尼泊尔的咖喱粉、老四川辣椒面、湖南辣椒油，这么刺激的配方混搭在一起，能把2月的广州吃出8月的火热！
2021年的中国新春佳节，广州市华南师范大学留学生公寓就像这锅翻腾的佳肴，留学生在公共厨房忙里忙外，操办起一桌中外合璧的开年饭，假期足不出校却过得红红火火。
来自巴基斯坦的帅小伙查希尔（Abbas Zaheer），是华师地理科学学院地理信息系统专业的在读研究生。疫情原因，他选择在宿舍度过假期。2018年查希尔为学业来到广州，很快就被这座中国南部超大型城市深深吸引。
短短几年，他目睹了广州日新月异的变化，中国速度让这位来自友邦的年轻人惊叹不已。查希尔说自己是地理相关专业的学生，却对城市宜居环境、城市规划开发、生态旅游建设颇感兴趣。利用闲暇时间，他曾跑老城串新城，也兴致勃勃地参观了周边城区，亲眼见证古今交融、生机勃勃的广州名不虚传。而清远的山峦葱郁、江门的乡间恬静、佛山的饕餮美食，又让查希尔愈发喜欢上老广式的生活。
就在学院组织的新春活动上，留学生收到各式各样的年货礼物。查希尔也循着本地习俗，为自己的宿舍张彩贴福。“福字倒着贴，同音福到，才叫好意头啊！”中文学满一年的查希尔尝试把中国年俗传授给同学，暗地里在比拼谁的声调更准，说得更溜。
楼上楼下的伙伴也没闲着，各种才艺展示轮番上演。来自马达加斯加的麦忠平（Mac Kyle）拨动吉他，琴声歌声悠扬回荡楼廊，扣动了大家思乡的心弦。
“想家，但不会太想，更不至于乡愁。”查希尔告诉记者，自去年新冠疫情蔓延，学校对留学生严密保护、细致照顾，老师主动嘘寒问暖，随时随地解决他们生活上的不便。“当你长期像被家人一样对待时，会模糊了学校与家的区别。我感觉这里也是我的家。”
Η γιορτή της Άνοιξης του Ζαχήρ
Γκουάνγκζου. Την ημέρα της πρωτοχρονιάς οι ξένοι φοιτητές στην εστία του South China Normal University ήταν πολύ χαρούμενοι.
Οι ξένοι φοιτητές πέρασαν όμορφες στιγμές κατά την διάρκεια της κινέζικης πρωτοχρονιάς με τους καθηγητές και τους συμφοιτητές τους που προσπάθησαν να τους κάνουν να νοιώσουν σαν το σπίτι τους ενώ ήταν μακρυά από τις οικογένειες τους.
Οι ξένοι φοιτητές πέρασαν ώρα στην κουζίνα ετοιμάζοντας διάφορα φαγητά για την πρωτοχρονιά. Ετσι συνταγές με πακιστανική σάλτσα, νεπαλέζικο κάρυ, Σετσουάν πιπέρι, Χουνάν τσίλι δημιουργήθηκαν για να καλωσορίσουν το νέο έτος.
Ο Αμπάς Ζαχήρ, ένας όμορφος νέος απο το βόρειο Πακιστάν είναι τελειόφοιτος στα Συστήματα Γεωγραφικών πληροφοριών στο τμήμα Γεωγραφικών σπουδων του South China Normal University
Τοποθετώντας το κινέζικο ιδεόγραμμα “τύχη” στην πόρτα ο Ζαχήρ προσπαθεί να διδάξει στους ξένους συμφοιτητές του τα κινέζικα έθιμα. Ήρθε στο Γκουάνγκζου το 2018 για σπουδές και αμέσως μαγεύτηκε από αυτή την μεγάλη πόλη της Νότιας Κίνας.
Στον ελεύθερο χρόνο του επισκέφθηκε την παλιά και την νέα πόλη. Είδε με τα μάτια του ότι το Γκουάνγκζου , η διάσημη πόλη που αναμειγνύει το αρχαίο με το μοντέρνο είναι αντάξια της φήμης της.
Ο Ζαχήρ ειπε πως από τότε πού ξέσπασε η πανδημία το Πανεπιστήμιο έκλεισε για να προστατεύσει τους ξένους φοιτητές.Οι καθηγητές φρόντιζαν τους φοιτητές για ότι χρειάζονταν. “Όταν σου φέρονται σαν οικογένεια για πολύ χρόνο δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη σχολή και στο σπίτι, τώρα νοιώθω σαν το σπίτι μου εδώ” είπε ο Ζαχήρ.
